Darıcı Mahallesi’nde yaşayan Umut Can Çalışkan, 2011 yılında babasını kaybedince annesiyle yalnız kaldı. Babasından kalan emekli maaşıyla mesken geçindirmeye çalışan annesine dayanak olmak ve konut iktisadına katkı sağlamak isteyen Çalışkan, bir yandan da pazarcılık yaptı. Çalışkan bu sırada sıhhat meslek lisesi eğitimini tamamladı. Maddi imkansızlıklar nedeniyle üniversiteye gidemeyen Çalışkan, özel hastanelerde sıhhat vazifelisi olarak çalıştı. Ek gelir için istiridye mantarı yetiştiriciliğine başlayan Çalışkan, birinci olarak tek odada mantar yetiştirdi, talep artınca da üretim oda sayısını ikiye çıkardı. Umut Can Çalışkan’ın 30 günde yetiştirdiği mantarlar, pazarda kilosu 15 liradan alıcı buluyor.

‘TALEPLERE YETİŞEMİYOR’

3 yıl evvel mantar üretimine başladığını söyleyen Umut Can Çalışkan, “2011 yılında babamın vefatıyla annemle tek kaldığımız için maddi zorluklar hayatımızı da zora soktu. Pazarcılık yaparken başka yandan hayalim olan hemşirelik mesleği için okumak istiyordum. Sıhhat meslek lisesini kazandım ve kaydımı yaptırdım. Liseyi bitirip mezun olduktan sonra yeniden maddi imkansızlıklar nedeniyle üniversiteye gidemedim ve birkaç özel hastanede işe başladım. Takım alamadığım için maddi olarak ek gelir sağlamak istedim. Bu sayede istiridye mantarı yetiştirmeye başladım” dedi.

Çalışkan, “3 yıldan bu yana devam ediyorum. 30 günde mantar yetişiyor ve satışını yapıyoruz. Köy yerinde oturuyoruz. Köy yerinde ek gelir olarak pek iyi geliri var. Aylık bir odanın 10 ile 15 bin lira geliri oluyor. 2 odamız var. Talep şu anda çok iyi ve siparişleri yetiştiremiyoruz. Düzce’de bu mantar pek bilinmiyor ancak başka vilayetlere gönderiyoruz. Ben Düzce’de pazarda da satıyorum. Yavaş yavaş mantarın tanınmasını sağlıyoruz. Tadı da çok hoş. Et üzere yemesi oluyor. Halkımız istiridye mantarını seviyor” diye konuştu.